De waarheid achter de instagramfoto’s Door Mirjam Brouwer ‘Wat! Woon je in een tiny house? Heb je foto’s?’Ik ben vorig jaar verhuisd naar een klein huisje omdat ik verlangde naar meer rust, natuur en simpliciteit. Wat ik toen nog niet wist, was dat deze stap mij ook een stuk interessanter zou maken als persoon. Wanneer ik mensen vertel over mijn nieuwe woonsituatie, krijg ik onmiddellijk de stempels: cool, bewust en avontuurlijk. En dat is natuurlijk mooi meegenomen. Zelfs makelaars en online marketing consultants zijn onder de indruk van mijn nieuwe woonvorm. Ik bevond me even geleden op een borrel van een marketingbureau, en ook daar werd ikoverladen met vragen en jaloerse blikken: ‘Hoe groot is je huis precies?’ ‘Kan het over de snelweg?’ ‘Hoeveel spijkerbroeken kan je erin kwijt?’ Deze mensen zijn de hele dag bezig om anderen spullen te laten kopen, maar ze vonden mijn minimalistische leven prachtig. Lekker simpel. Overzichtelijk ook. Nu bekijken ze het wonen in een tiny house misschien door een iets te romantisch filter. De woninkjes zijn namelijk zeer instagramable. …

Ook voor de bewoners van Kleinhuizen zijn het spannende tijden. Sommigen worden als zzp-er hard geraakt. Anderen maken zich zorgen om kwetsbare familieleden. Maar we zijn allemaal heel blij om op deze mooie plek in het bos te wonen.   Natuurlijk is het terrein nog in ontwikkeling, er is nog iets teveel zand en hekwerk naar ons zin. Maar het groen komt op, de eerste wilde bloemen zijn al gesignaleerd: paardenbloemen, hondsdraf, dovennetel. De buitenruimte is geweldig voor groot en klein. Ondanks thuisisolatie kunnen we hier met afstand tot elkaar rondjes hardlopen, fietsen, trampolinespringen en kippen knuffelen.  En zelfs paaseieren zoeken! Dat hebben we dan ook gedaan op de zonnige ochtend van Eerste Paasdag. Over heel het terrein lagen paaseieren verstopt en na het startsein konden we ongegeneerd rondneuzen in elkaars vers aangelegde (moes)tuintjes rond de Tiny Houses. De paashaas was in een gulle bui, we hebben heel wat gekleurde eieren gevonden (en opgegeten).    

Zoals je waarschijnlijk gezien hebt is een groot deel van het terrein een zandvlakte. Het zand heeft een lange tijd een duidelijk doel gediend, als fundament van een azielzoekerscentrum. De afdrukken van de stelconplaten zijn nog duidelijk zichtbaar. Grote vierkanten van twee bij twee meter kenmerkt het uitzicht voor velen van ons. Een van de redenen dat de vormen van de betonplaten zo zichtbaar blijven, is door het groen dat precies langs de oude randen groeit. Grassprietjes, lange dunne bloemetjes en kleine vetplantjes vermaken zich prima op het randje. Niet alleen het oude groen komt terug, ook nieuw groen begint langzaam zijn intrede te doen in Kleinhuizen. Hou de website en Instagram in de gaten om te zien wat er allemaal komen gaat!

In ons kleine dorpje is de bedrijvigheid in rap tempo omhoog gegaan. De kinderen blijven thuis en worden middels een eigen ochtendprogramma vermaakt en voorzien van een ritme. Ook ik zoek naar een ritme voor mijn komende weken, maar deze zal ik toch echt zelf moeten samenstellen. Ik heb mijn laatste dag op mijn werk gehad en wilde op vakantie gaan naar Zuid-Spanje. In een korte tijd zijn deze plannen geheel ontdaan van hun planning en blijf ik thuis, in Zeist in Kleinhuizen. En eigenlijk voel ik meer dan de verwachte teleurstelling van een vakantie die niet door gaat. Er valt een soort rust over mij heen. De verkleining van mijn wereld doet mij goed en ik denk dat ik niet de enige ben die dit ervaart. De keuzes worden minder, de spullen in huis krijgen meer aandacht en ook de klusjes in huis krijgen meer aandacht. Ik zie de buurman aan de overkant zijn ramen lappen, de buren rechts hout hakken, de buren een paar huisjes verderop steen verpulveren en de buurvrouw links een …

Zoals geheel Nederland is ook Kleinhuizen bewust bezig met corona en alle maatregelen en adviezen die daarbij komen kijken. Op de planning onze eerste open dag op onze nieuwe locatie, om o.a. kennis te maken met onze buren in Zeist en Soesterberg. Helaas zal dit nog even op zich moeten laten wachten. Zodra alles weer een beetje terug gaat naar de bekende stand van zaken zullen we een datum prikken voor de open dag. 

Je huis plaatsen op een terrein vol hekken, zand en bouwpuin. Het klinkt misschien niet erg aantrekkelijk voor de meeste mensen, maar wat zijn we blij dat we ons net voor de jaarwisseling met huis en al bij Kleinhuizen Kamp Zeist mogen aansluiten.

Het Kamp van Zeist kent een rijke geschiedenis. Wel is het een andere geschiedenis dan vaak gedacht wordt. In de loop van de eeuwen zijn er 4 militairen kampementen geweest in de gemeente Zeist, die allen het Kamp van of bij Zeist werden genoemd. Echter zijn dit andere terreinen geweest dan het huidige Kamp van Zeist. Het eerste gebruik van het terrein onder de A28 is terug te voeren naar 1804. Franse soldaten, ruim 18.000 in zijn totaliteit, zijn hier toentertijd ondergebracht. In dezelfde periode is het dorp Austerlitz ontstaan, dat in 1811 bij Zeist is gevoegd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog is het terrein gebruikt om Belgische soldaten gevangen te houden en tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het gebruikt als Duits krijgsgevangenenkamp. Vervolgens heeft het terrein ook Amerikaanse soldaten gezien, die in 1954 het Kamp van Zeist hun basis maakten. In 1994 is de laatste Amerikaanse eenheid met vliegtuigen en bijbehorend personeel uit het kamp vertrokken. Tussen 1999 en 2002 is het gehele kamp gebruikt voor de rechtszaak van de Lockerbie-aanslag. Voor de rechtszaak zijn …

Met het weer hadden we veel geluk, na een stortbui ‘s ochtends brak de zon door die de verdere dag bleef schijnen. Uitstekende weersomstandigheden om de groepseigendommen van het bijna verlaten terrein in Nieuwegein te halen.  Het werk bestond uit het demonteren, uitgraven en vooral veel sjouwen van bijenhotels, plantenbakken, moestuinbakken, speeltoestel, zandbak, fietsenhok en hekwerk. Inmiddels is het meeste spul afgevoerd naar de nieuwe locatie in Zeist. Hard werken dus, met soms een flashback naar de dag dat we het hier juist opbouwden. Maarja, je bent een mobiel dorpje of je bent het niet. Kers op de taart: een groot vuur stoken van overtollig hout. 

Waarschijnlijk was het al duidelijk: er was flink wat activiteit te zien rondom Kleinhuizen. De oude boomgaard hier in Nieuwegein wordt aankomende jaren klaargemaakt voor een volgend project, nieuwbouw langs het water. Na veel praten, bellen en hulp van meedenkende en enthousiaste mensen hebben wij een nieuwe locatie gevonden voor Kleinhuizen: Kamp van Zeist in de Gemeente Zeist.  Het terrein heeft vele verschillende bestemmingen gekend en zal in de toekomst teruggegeven worden aan de natuur. In de tussentijd gaan wij, in samenwerking met HOD en het Rijksvastgoedbedrijf, waken over het terrein en het een zetje geven in de goede richting: natuur. Wij zullen het terrein gaan bewonen met in totaal 15 huisjes, een uitbreiding van het Kleinhuizen in Nieuwegein. De overige 7 plekken zijn inmiddels al ingevuld en we hopen het  nieuwe jaar in te luiden met alle nieuwe bewoners. Binnenkort zal er meer informatie verschijnen over en rondom onze nieuwe locatie nabij Soesterberg.  We kijken terug op een prachtige periode in Nieuwegein. Tijdens negen open dagen, een geslaagd zomerfestival de Veldfuif, Gluren bij de …